Naamwoordstijl is de vijand van leesbaarheid, en als je die vijand weet te verslaan, schrijf je beter leesbare zinnen. Maar soms is het ook goed om deze stijl te gebruiken. In deze post lees je alles wat je moet weten over de stijl die zo vaak draken van zinnen oplevert.
Naamwoordstijl is een manier van schrijven waarbij je te veel zelfstandige naamwoorden gebruikt op plekken waar ook een vervoegd werkwoord zou kunnen staan.
Om duidelijk te maken wat ik bedoel, heb ik hieronder een rechttoe rechtaan-zin omgezet in naamwoordstijl.
Duidelijk genoeg, toch?
En dan nu in naamwoordstijl:
In de tweede zin heb ik de volgende aanpassingen gedaan:
Die tweede is een draak van een zin, niet? En omslachtig vooral.
Ik heb die zin omgezet naar een stijl met overheersend gebruik van zelfstandige naamwoorden, kenmerkend voor de naamwoordstijl.
Hoog tijd om eens te kijken wat die naamwoordstijl precies is, en hoe je deze stijl kunt herkennen.
Naamwoordstijl is een schrijfstijl waarbij de schrijver veel gebruikmaakt van abstracte zelfstandige naamwoorden. Hij wordt vaak gezien als een moeilijker te begrijpen stijl, omdat de daadwerkelijke handeling ontbreekt. Daardoor komt het gebeuren minder concreet over.
Naamwoordstijl houdt in:
Je zou ook kunnen zeggen dat naamwoordstijl een manier van schrijven is waarbij je te veel zelfstandige naamwoorden gebruikt op plekken waar ook een werkwoord zou kunnen staan. Dit zie je vooral bij naamwoorden die zijn afgeleid van werkwoorden, zoals ‘betoog’ (van ‘betogen’), ‘gebruik’ (van ‘gebruiken’) en ‘herstel’ (van ‘herstellen’).
Voorbeeld:
Verbeterde versie:
De variant op de voorbeeldzin is veel simpeler dan de eerste. Zo schrijven is in een ambtelijke context misschien wel not done, maar je kunt moeilijk ontkennen dat die zin veel beter te begrijpen is.
Het moge duidelijk zijn dat naamwoordstijl (meestal) niet wenselijk is. Dat roept de vraag op hoe je deze stijl vermijdt.
Wel, probeer met actieve werkwoorden te schrijven. Schrijf bijvoorbeeld ‘Ik verbeter het ontwerp’ in plaats van ‘Ik werk aan het herstel van het ontwerp’. Op die manier wordt het voor de lezer duidelijker wie wat doet en krijg je een tekst die prettiger leest.
Hier zijn vier voorbeelden.
Voorbeeld 1:
Als je zinnen op deze manier schrijft, weten de lezers misschien niet wie de actie echt uitvoert.
Verbeterde versie:
Voorbeeld 2:
Verbeterde versie:
Voorbeeld 3:
Verbeterde versie:
Voorbeeld 4:
In deze zin worden veel abstracte zelfstandige naamwoorden gebruikt (uitvoering, planning, verslag, effectiviteit, aanpak) in plaats van werkwoorden om het gebeuren levendiger te beschrijven. Dit maakt de zin moeilijker te begrijpen en minder interessant om naar te luisteren.
Verbeterde versie:
Er zijn een aantal soorten naamwoordstijlen die je vaak tegenkomt, waarschijnlijk zonder dat je het beseft. Het is goed ze te kennen en vooral: te herkennen. Want als je ze herkent, kun je je eigen teksten verbeteren.
Ik heb er drie voor je opgesomd:
Er zijn vier belangrijke nadelen van het gebruik van naamwoordstijl.
Om deze problemen te voorkomen, kun je beter proberen om duidelijker en eenvoudiger te schrijven. Maak zinnen korter en gebruik actieve werkwoorden in plaats van passieve zelfstandige naamwoorden. Op die manier zal je tekst makkelijker te begrijpen zijn en aangenamer om te lezen!
Behalve de bovengenoemde nadelen zijn er wel degelijk ook voordelen aan het gebruik van naamwoordstijl
1. Naamwoordstijl is handig is als de nadruk niet echt op de handelende persoon hoeft te liggen. Dus als je niet per se wilt weten wie iets doet, maar gewoon wil vertellen dat het gebeurt, dan is deze stijl perfect.
En soms is die min of meer onvermijdelijk. Als je het weerpraatje doet, zou je kunnen zeggen: "Het opklaren van de bewolking zorgt voor een fijne dag."
Niemand hoeft te weten wie die bewolking opklaart.
2. Naamwoordstijl helpt je professioneel en serieus over te komen (en ambtelijk!). Als je bijvoorbeeld een zakelijke of wetenschappelijke tekst schrijft, kan deze stijl je hierbij helpen. Je lijkt dan al snel deskundig en betrouwbaar. Zo maak je de tekst minder persoonlijk en leg je meer nadruk op het onderwerp zelf in plaats van op je eigen acties. Vergelijk ‘Ik onderzocht de invloed van’ met ‘Het onderzoek naar de invloed van’.
De theorie hierboven is allemaal leuk en aardig, maar heeft weinig nut als je niet weet hoe je naamwoordstijl herkent in een zin. Daarom een paar tips die je daarbij helpen.
Na het bovenstaande weet je precies wat naamwoordstijl is. Werkwoordstijl, daarentegen, is het tegenovergestelde van naamwoordstijl. In plaats van zelfstandige naamwoorden afgeleid van werkwoorden te gebruiken, ligt de focus op het gebruik van vervoegde werkwoorden.
Dit maakt de tekst levendiger en helderder, waardoor het makkelijker is voor de lezer om te begrijpen wat er geschreven staat.
Om de verschillen tussen beide stijlen te illustreren, hier een voorbeeld:
Zoals je kunt zien, is de werkwoordstijl korter en directer. Hierdoor krijgt de tekst meer actie en wordt het makkelijker voor de lezer om te begrijpen.
Laat de werkwoorden hun werk doen en wees je bewust van de stijl die je gebruikt. Hierdoor wordt je tekst prettiger om te lezen en zal je boodschap beter overkomen.
Zoals altijd: oefening baart kunst. In dit geval begint het bij naamwoordstijl herkennen. Als je dat kunt, kun je ook betere teksten schrijven.