Een tekst is pas goed als die de lezer prikkelt om door te lezen, en een cliffhanger is daarvoor een uitstekende techniek. Hoe en wanneer je die inzet in jouw tekst, lees je in deze post.
Iedereen die weleens een film heeft gezien of een boek heeft gelezen, weet hoe effectief een cliffhanger kan zijn. Het komt erop neer dat een cliffhanger in een film of boek je nieuwsgierig maakt naar hoe een scene afloopt, zonder dat meteen te verklappen. Het deel eindigt dus onopgelost.
Cliffhangers zijn niet alleen effectief in fictie, je kunt ze ook goed toepassen in informatieve teksten. Ze zorgen ervoor dat de informatie op een spannende manier wordt gepresenteerd, waardoor de lezer geboeid blijft.
Wie cliffhangers in zijn tekst gebruikt, neemt een duik in de supsense.
Laten we eens gaan kijken hoe dat precies zit.
Een cliffhanger is een spannend element in een tekst of verhaal dat je ertoe verleidt verder te lezen of kijken door een onderdeel van het verhaal onopgelost te laten. Hij wordt vaak gebruikt aan het einde van een hoofdstuk, alinea of aflevering om de nieuwsgierigheid van de lezer of kijker te prikkelen.
In principe is een cliffhanger dus een open einde, waarbij de lezer met een aantal vragen achterblijft. Denk bijvoorbeeld aan een situatie waarin het lot van een personage onzeker is, een belangrijk geheim net niet wordt onthuld, of er wordt gehint op een grote onthulling in het volgende deel.
Het woord ‘cliffhanger’ betekent letterlijk iets dat over een rotswand bungelt en de afgrond of de zee in dreigt te tuimelen. Dit kan bijvoorbeeld een voertuig zijn dat op het randje van een klif balanceert, waarbij je in spanning blijft over het lot van de personages.
Een goede cliffhanger zorgt voor een versnelling en brengt de lezer in een verhoogde staat van opwinding. Als je een goed geschreven cliffhanger tegenkomt, wil je graag weten hoe het afloopt, en lees je dus verder. Cliffhangers zorgen er zo voor dat we betrokken blijven bij het verhaal en ons kunnen verheugen op het volgende deel. Omdat je écht wil weten hoe het verder gaat.
Belangrijk is wel om niet te overdrijven bij het gebruik van cliffhangers. Anders wordt je verhaal ongeloofwaardig en wordt het minder interessant. Dus, als je wilt dat je verhaal boeiend blijft en je lezers geboeid, dan is een cliffhanger een goede manier om dat te doen!
Er zijn verschillende soorten cliffhangers: spannende, emotionele en verrassingscliffhangers. Hieronder lees je wat het verschil is en wat hun functie is.
Spannende cliffhangers zijn cliffhangers die ervoor zorgen dat je niet kunt wachten om te weten wat er gaat gebeuren. Een boek waarin de hoofdpersoon aan het eind van een hoofdstuk een oog in oog komt te staan met de moordenaar van zijn vrouw. Inderdaad, daar eindigt de scène.
Emotionele cliffhangers zijn momenten in een verhaal waarbij je betrokken raakt bij de personages en hun gevoelens. Denk aan een situatie waarin een hoofdpersoon een belangrijke beslissing moet nemen, maar het hoofdstuk eindigt voordat we weten wat die beslissing is. Je voelt de spanning en emotie, en wil weten hoe het afloopt voor die persoon.
Tot slot zijn er nog verrassingscliffhangers. Dit zijn plotwendingen waardoor je versteld staat en je afvraagt hoe het verhaal in hemelsnaam verder zal gaan. Dan moet je wel doorlezen, omdat je wil weten hoe het gaat uitpakken. Zoals wanneer een personage opeens blijk geeft van een schokkend geheim dat alles verandert, net op het moment dat je dacht dat je het verhaal doorhad.
Een goede cliffhanger kan het verschil maken tussen een saai en een boeiend verhaal. Hoe schrijf je dan een goede cliffhanger? Hieronder vind je enkele tips.
Ten eerste is het belangrijk om de spanning op te bouwen in je verhaal. Je moet je lezer nieuwsgierig maken naar wat er vervolgens gaat gebeuren. Een manier om dit te doen is door het stellen van een intrigerende vraag of het hinten naar een geheim dat later onthuld zal worden.
Zorg voor een sterke sfeer rond je cliffhanger. Denk aan de sfeer van je verhaal en zorg ervoor dat de cliffhanger past bij de algehele toon. Dit wordt ondersteund door een goed gebruik van beschrijvend schrijven.
Onthul niet alle informatie tegelijk. Houd wat informatie achter en geef deze pas later in je verhaal vrij. Zo zorg je ervoor dat de lezer geïnteresseerd blijft en door wil blijven lezen.
Een andere tip is om te zorgen voor een goede balans tussen spanning en rustpauzes. Plaats je cliffhanger op een strategisch moment, zodat de lezer even op adem kan komen voordat-ie verder leest. Maar los verderop in je verhaal of tekst wel altijd de belofte van de cliffhanger in. Doe je dat niet, dan voelt de lezer (of kijker) zich bekocht.
Bij het schrijven van cliffhangers is er een aantal effecten waarmee je rekening moet houden.
Hoe je een cliffhanger inzet, hangt uiteindelijk allemaal af van het effect dat je wil teweegbrengen en wat je ermee wil bereiken.
Er zijn veel beroemde cliffhangers in de wereldliteratuur.
Eén van de oudste voorbeelden is uit het werk Duizend-en-een-nacht, een verzameling Arabische volksverhalen. Scheherazade, een jonge bruid, vertelt haar nieuwe echtgenoot, koning Shahryar, verhaal na verhaal om haar leven te sparen. Elke avond eindigt ze met een spannende cliffhanger, zodat hij haar in leven laat om te horen hoe het afloopt.
Een ander voorbeeld komt van de Britse schrijver Thomas Hardy. Hij eindigde hoofdstuk 21 van zijn vervolgverhaal A pair of blue eyes met een scène waarin de geliefde van de hoofdpersoon van een rots glijdt en hulpeloos boven een ravijn hangt. De term cliffhanger komt van dit verhaal, omdat de hoofdpersoon letterlijk aan een klifrand hing.
In tv-series uit de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw waren cliffhangers heel populair. Deze series bestonden uit meerdere korte films die op elkaar aansloten. Een bekend voorbeeld hiervan is The Perils of Pauline. Pauline had telkens weer te maken met levensgevaarlijke situaties, wat het publiek op het puntje van zijn stoel hield.
Jazeker is er een verschil tussen cliffhangers in boeken en films. In boeken draait het om geschreven spanning. Schrijvers gebruiken hun woorden om je nieuwsgierigheid op te wekken en je aandacht vast te houden, zodat je steeds verder wilt lezen.
Je zult merken dat cliffhangers in boeken vaak eindigen met een onverwachte onthulling of een personage dat in een moeilijke situatie terechtkomt.
Aan de andere kant zijn films visueel en dynamisch. Filmmakers gebruiken cliffhangers op een andere manier om hun publiek geïnteresseerd te houden. Ze hebben emoties, muziek, en visuele effecten tot hun beschikking om een moment van spanning te creëren.
Denk aan die scène waarin de hoofdpersoon net op tijd een ontploffende bom weet te stoppen of op het laatste moment gered wordt uit een levensbedreigende situatie.
Boeken:
Films:
Maar uiteindelijk doet medium er niet toe. Het doel van een cliffhanger is namelijk hetzelfde, ongeacht of het in een boek of film voorkomt: het publiek aan het verhaal binden en zorgen dat mensen terugkomen voor meer.
Er is best wat kritiek op het gebruik van cliffhangers. Ga maar na:
Sommige mensen vinden cliffhangers manipulatief. Ze voelen zich voor de gek gehouden als ze steeds maar weer in spanning worden gehouden. Ze krijgen het gevoel dat de schrijver hen aan het lijntje houdt en hun aandacht probeert vast te houden met goedkope trucjes.
Daarnaast kan het gebruik van cliffhangers de kwaliteit van een verhaal aantasten. Als een schrijver te veel op cliffhangers vertrouwt, kan het verhaal oppervlakkig worden en lijden onder de constante behoefte om de spanning op te bouwen.
In plaats daarvan zou een schrijver zich beter kunnen concentreren op het vertellen van een goed en samenhangend verhaal, met interessante personages en diepgaande thema's.
Tenslotte kunnen cliffhangers soms zelfs irritant zijn. Je kent het wel, je leest een boek of kijkt een serie en je hebt alles gevolgd, alles begrepen, en dan... Een cliffhanger! Soms wil je gewoon een verhaal dat bevredigend is, een verhaal dat aanvoelt als een afgerond geheel in plaats van een eindeloze reeks vragen en onopgeloste raadsels.
Dus ja, cliffhangers kunnen spannend en meeslepend zijn, maar het is belangrijk dat je ze op de juiste manier gebruikt. Zoals met alles is het belangrijk om een balans te vinden tussen het creëren van spanning en het leveren van een goed en bevredigend verhaal.
Bij het gebruik van een cliffhanger is het belangrijk dat je de lezer nieuwsgierig maakt naar het vervolg. Dit doe je door bijvoorbeeld een spannende gebeurtenis te introduceren, een onopgelost mysterie te presenteren of een open vraag te stellen.
Als je dit goed doet, zal de lezer haast niet kunnen wachten om door te lezen en erachter te komen hoe het verhaal verdergaat. Door op het juiste moment spanning op te bouwen en vragen onbeantwoord te laten, kun je ervoor zorgen dat je lezers niet alleen geboeid blijven, maar ook hunkeren naar meer.